Samen op cursus? Ik dacht het niet…
Teamleider Helma werkt hier nu twee jaar. Ze heeft inmiddels veel lessen geobserveerd en nabesproken met docenten. Helma wil een teamtraining over directe instructie en differentiëren inkopen, vertelt ze op de teamvergadering. ‘Ik dacht het niet’, protesteert een van de docenten.
Waarom dan toch?
De docent in kwestie krijgt al snel bijval. Enkele oudgedienden zeggen dat eerdere cursussen zonder uitzondering vrijblijvend waren, ze droegen niks bij aan het collectieve handelingsrepertoire. Een andere docent hekelt de veranderlijkheid van inzichten: ‘We waren nog niet eens begonnen of de volgende hype stond alweer voor de deur.’ Een volgende windt zich vooral op over het management: ‘Ze komen elke keer met iets nieuws.’ En oké, toegegeven: ze vonden het ook niet altijd even makkelijk om het geleerde in de praktijk te brengen…
Weerstand uit verschillende hoeken
Al pratend wordt duidelijker waar de weerstand zit. Sommige docenten voelen zich beledigd als hun leidinggevende bepaalt wat nuttig voor hen is, anderen hebben hun handen al meer dan vol om een klas ‘gewoon’ les te geven. Ook schaamte speelt een rol: een aantal docenten voelt zich stuntelig bij het uitproberen van andere didactische vormen en deelt dat liever niet met collega’s. Maar er is niet alleen weerstand. Na al het tumult aangehoord te hebben, zegt een paar docenten ietwat beschroomd best zo’n training te willen.
Blinde vlekken
Elke docent maakt in de loop van de jaren een individuele professionele groei door, maar vormt ook blinde vlekken. Dat is een gegeven oor de meeste docenten. En het is ook precies de reden waarom een standaard trainingsaanbod zelden passend is. Hoe zou het zijn als elke docent de kans krijgt om te zelf bepalen wat voor hem of haar de beste vervolgstap is in differentiëren, bijvoorbeeld op basis van een lesobservatie? Dan zal duidelijk worden dat iedereen iets anders te leren heeft, bijvoorbeeld op het gebied van doelen stellen en evalueren, sturen op ruimte en grenzen, confronteren met behoud van relatie, activeren van leerlingen of creatiever en afwisselender lesgeven. Dat vraagt om korte maatwerktrainingen rondom deelonderwerpen. Teamleider Helma vindt het een goed plan.
Maatwerk
In de maatwerktrainingen trekken kleine groepjes docenten samen op. Zij stellen samen leer-of onderzoeksvragen, vergroten hun kennisbasis, bereiden gezamenlijk lessen voor en gaan bij elkaar observeren op basis van een concrete leer-of observatievraag. De trainingen dragen ook bij aan een professionele cultuur omdat zij niet alleen focussen op de inhoud maar ook bewust werken aan procesfactoren. Bijvoorbeeld zelfsturing, samenwerking, open communicatie en bewustzijn van drijfveren en belemmeringen.
Helma beseft dat zij met deze keuze voorbeeldgedrag laat zien. Want docenten moeten niet alleen aansluiten bij de verschillen tussen leerlingen, de schoolleiding moet ook aansluiten bij de verschillen tussen alle professionals die op de school werken. Pas dan ontstaat er ruimte voor daadwerkelijk leren op de werkvloer.
Wat is passend voor jouw team?
Hoe zorg je ervoor dat jouw interventies als leidinggevende bijdragen aan een cultuur van leren en samenwerken? Maak vrijblijvend een afspraak. Ik denk graag met je mee.
